Singapore Airlines Mega Educational Nepal / Singapore – 09 Mei 2008

De laatste dag van onze Fam Trip begint gelukkig niet te vroeg; vandaag moeten we pas om 12 uur klaarstaan. Ondanks het late uur gisteren, spreken we met Annika en Claudia af om nog eens samen te ontbijten en dat betekent dat we om 0930 uur aan het ontbijt moeten zijn. Geen probleem, daarna gaan we nog even liggen.
Om 12 uur vertrekken we naar Sentosa Island, zeg maar de Miami Beach / Disney World van Singapore. We krijgen eerst lekker, simpel eten aangeboden in Tastes of Singapore en daarna hebben we een challenge op Imbiah, een deel van Sentosa Island.
De bedoeling is dat we in groepjes van 5 (oef), allerlei activiteiten doen in en rond de attracties van Imbiah, als dat lukt, krijg je de clue naar de volgende opdracht. Onze eerste opdracht is 2 maal de Luge naar beneden nemen met een beker water tussen onze tanden geklemd. We moeten zo weinig mogelijk water verspillen. De luge is een soort roetsjbaan die vrij steil naar beneden gaat en dit moet je afleggen in een laag bij de grondse kwistax. Daarna word je met de teleferic naar boven teruggebracht. De zon brandt zeer sterk. Onze volgende opdracht brengt ons naar de Merlion, het logo van Singapore, half leeuw, half vis. Daar moeten we enkele vragen beantwoorden naar aanleiding van de filmpjes en de tentoonstelling. We moeten ook een paar foto’s nemen. Challenge 3 is bij Images of Singapore dat meer vertelt over de geschiedenis en de specificiteiten van Singapore. Buiten de vragen moeten we hier ook nog met een bon van 50 Singapore Dollar zoveel mogelijk verschillende zaken kopen in de gift shop.

Het laatste onderdeel is dat we een bord Laksa moeten opeten, volledig. Laksa is een heeeel pikante noedelsoep. Dit moet echt snel, want we hebben nog maar 20 minuten en we moeten nog een opdracht gaan uitvoeren. Annika en ik zweten, klagen en vreten maar krijgen het goedje vrij snel op. Geen tijd voor een ijsje om de mond en lippen te verzachten, want we lopen naar de volgende challenge.

In het vlinderpaviljoen moet iemand 2 schorpioenen aanraken. Als je er een op je hand laat zetten, 10 punten, op je gezicht, 20 punten. Dimi doet beiden.
We komen uiteindelijk als de eerste groep aan bij de finish en hebben dus nu even tijd voor dat ijsje. Een uur na ons komt de laatste groep binnen. Wij zijn de winnaars en krijgen als prijs, net als de rest, de rommel die we in de gift shop hadden gekocht.

De bus rijdt nu terug naar het hotel waar iedereen kan gaan douchen en zich kan gaan klaarmaken voor de vlucht naar huis, maar wij besluiten nog even te gaan zwemmen op Sentosa. We doen dat ook maar het water is nogal vervuild en er zijn kwallen gesignaleerd en dus nemen we 45 minuten later een taxi naar het hotel.
De dames gaan nog wat shoppen en Dimi en ik gaan zwemmen in het zwembad van het hotel.
Na een uurtje gaan ook wij douchen en ons omkleden in de kleedkamers van het zwembad. Nipple is er ook.
Daarna de bus op naar het vliegveld. De vlucht is vol en dus kunnen we niet samen zitten. Nog vlug wat cadeautjes kopen en Dimitri’s GSM zoeken (die we niet terugvinden) en dan kunnen we vertrekken.
In Charles de Gaulle hebben we nog wat ruzie voor de douane, maar we zitten algauw op de trein richting Brussel waar we met z’n 5en in de bar gaan zitten en ook nog wat bataillen. Snel zijn we in Brussel en daar staan mijn 2 prinsessen te wachten. Eindelijk.
Het afscheid met mijn 4 companen is dan weer wat minder leuk, maar we hebben nu al afgesproken dat we nog eens samen uitgaan in Brussel, Leuven en Antwerpen.

Bedankt Singapore Airlines.

Singapore Airlines Mega Educational Nepal / Singapore – 08 Mei 2008

Hup, de bus terug op, deze keer richting Singapore Zoo. Dat zegt me eerst niks maar de zoo is echt geweldig, 1 van de 5 mooiste zoos in de wereld. Enige probleem weer, de tropische temperatuur, het is hier nog erger.
’s Middags bezoeken we het Park hotel, een heel mooi hotel en we krijgen een prachtig lunch buffet aangeboden.
In de namiddag stappen we op een chinese jonk voor een tourtje in de haven van Singapore. Dat is wel speciaal maar naar enige tijd heb je de duizenden tankers waar je tussen vaart wel gezien. Wij houden met ons 5 dan maar een Photo-shoot. Na een 40-tal minuten stoppen we aan Kusu (Turtle) Island. Er valt hier niet veel te doen en we besluiten vrijwel direct om de zee in te duiken. Dimi en ik eindigen in onze onderbroek in het water, Annika krijgt Dimi’s short en Claudia mijn zwembroek waar ze 3 keer in kan. De rest van de groep bekijkt ons. Wij hebben heel veel plezier en het is wel speciaal zo zwemmen met de Singapore Skyline op de achtergrond. 10 minuten voor vertrek van de boot (wacht niet), lopen we naar de douches, terwijl we daar onder zitten, gaat de stoomfluit van de boot. LOPEN (niet volledig aangekleed dus). Op de boot kregen we ook high tea aangeboden met thee en zoetigheden en sandwiches.
’s Avonds gaan we uit. Maar eerst effe zwemmen in het zwembad, super gezellig met de luchtmatras die de drie vrouwen hebben gekregen met de parfum. Daarna wandelen we naar Hard Rock Café. Onderweg stoppen we bij Kentucky Fried Chicken. Bij Hard Rock Café speelt een live band en die is echt wel goed. We drinken een cocktail en genieten van de zatte Singaporezen die nogal zat meeslowen en elkaar nogal duidelijk zitten te kussen en te betasten. Plots roept een van de vrouwen:”Excuse me, that is my boyfriend” en ze gaan gezellig met 3 door. We nemen een taxi naar Boat Quay en daar gaan we dansen bij Ministry of Sound. We hebben echt veel fun en dit was een van de beste avonden op een van de beste reizen die ik heb meegemaakt. Het is 5 uur als we thuiskomen.

Singapore Airlines Mega Educational Nepal / Singapore – 07 Mei 2008

Het ontbijtbuffet interesseert ons maar mateloos, Dimi en ik zijn nogal aan de late kant en dus slokken we alles op, dan tanden poetsen en vlug naar beneden. Wij zijn op tijd maar we moeten nog maar weer eens wachten op Pauline uit Luxemburg.
Deze morgen staat een bus-sigthseeing op de planning. We rijden naar de tuinen van Singapore, Ginger Garden en daar bezoeken we de Orchid Garden, interessant maar veel te warm. Daarna rijden we naar Little India, waar we even uitstappen en een batterij en een geheugen kaart kopen voor onze foto-apparaten. Annika smijt bij 7 Eleven, per ongeluk, mijn Slurpee op de grond en alles vliegt op een mevrouw met een witte broek. Die kan er absoluut niet mee lachen, wij daarentegen….
We rijden verder langs het stadhuis, nationale bibliotheek, het Raffles hotel en we stoppen nog eens aan de landingplaats van Sir Stamford Raffles, oprichter van Singapore. Onze laatste stop vanmorgen is bij het URA, het Urban Redevelopment Authority. Hier worden alle plannen gemaakt voor nieuwe gebouwen en hier staat ook een model met alle gebouwen van Singapore op. We zien er de geplande uitbreidingen.
We krijgen nu een middagje vrij en profiteren ervan om te gaan eten bij Burger King en wat te gaan shoppen. Ik koop een iPOD, Claudia een valies, Annika een parfum en Dimi, die absoluut niet ging shoppen vult ineens de nieuwe valies van Claudia.
Om 18 uur 30 worden we verwacht in de lobby voor een bezoek van het hotel en een diner aangeboden door het York hotel. We zijn net op tijd terug van onze shopping spree maar krijgen maar 1 kamer te zien en gaan dan al eten. Dat eten is niet geweldig en terwijl aan onze tafel sommige mensen nog hun hoofdgerecht hebben, zitten anderen al aan de koffie. Tijd tussen de soep en het opkrijgen van het hoofdgerecht: 20 minuten.
We vertrekken met ons 5 weer naar Boat Quay en gaan daar eerst iets drinken bij Clinic. De banken zijn ziekenhuisbedden, de stoelen zijn goudgeverfde rolstelen, en de dranken worden in baxters opgediend.
Daarna vertrekken Claudia en ik terug naar het hotel, het is al 3 uur en we willen beiden wat slapen. Dimi, Ben en Annika, zijn een uurtje later ook daar.

Singapore Airlines Mega Educational Nepal / Singapore – 06 Mei 2008

Weer vroeg op om ons ontbijt te nemen en onze zakken klaar te maken voor het vertrek naar Singapore. Maar eerst staat er nog een heel bijzonder bezoek op het programma.
We krijgen weer een waardig afscheid en krijgen een witte sjaal aangeboden om ons een veilige reis te wensen. Daarna vertrekken we naar Pashupatinath. Pashupatinath ligt aan een heilige rivier (die uiteindelijk in de heilige Ganges stroomt) en hier worden onder andere de doden gecremeerd. Dat gebeurt op een heel specifieke manier en het hele complex errond is praktisch een stad, waar families kunnen verblijven, maar ook oude of zieke mensen, zodat ze zeker daar gecremeerd kunnen worden. Niet-Hindus mogen niet in het eigenlijke heiligdom binnen, maar we zien wel een crematie en je kan ook naar een soort uitkijkpunt gaan. Heel indrukwekkend. T’es lijk eht.
We shoppen nog wat aan de stalletjes in de buurt en worden weer, tot de bus vertrekt, achtervolgd door verkopers.
De luchthaven is effectief om de hoek en we worden weer snel, en goed gecontroleerd (not), op de Silkair vlucht naar Singapore gezet. Onze stewardess is Bubbles Pang.
5 uur later staan we op de luchthaven van Singapore en krijgen we een super-deluxe bus aangewezen en ontmoeten we ook onze gids voor de rest van de week; Laurence is een leuke man die constant smakelijk om zijn eigen grappen moet lachen.
Het York hotel is meer dan OK maar vrij koel en overal ruikt het naar de verf. We nemen een taxi naar Boat Quay waar we eerst nog iets drinken op een boot. Daarna gaat ons ondertussen groepje van 5 (Annika, Claudia, Dimitri, Ben, Christophe) eten bij Hooters. We willen dan nog uitgaan maar blijkt dat alles in Singapore maar vanaf morgen laat open is. Na ons eten sluit Hooters dan ook snel; wel na het scanderen van L-A-S-T-C-A-L-L, Last Call, Last Call.
We lopen nog wat rond en omdat iedereen naar ’t WC moet nemen we een taxi naar het hotel, kostprijs, ondanks de extra taks omdat het na 23 uur is: 50 eurocent per persoon.
Ben verliest in de taxi nog maar eens zijn GSM, die gelukkig snel teruggevonden en teruggebracht word door de chauffeur.
Lights out!

Singapore Airlines Mega Educational Nepal / Singapore – 05 Mei 2008

Om 6 uur worden we wakker gemaakt met Betty (Bed Tea) en een kuip warm water om ons te wassen. Een prachtigere wake-up dan hier kan je je niet voorstellen. De ontbijttafel staat al gedekt en we krijgen corn flakes, omelet en toast. Ik voel me niet zo goed en eet heel weinig.
De Sherpas breken het kamp af en we vertrekken. Het zou een makkelijke tocht worden waar we voornamelijk naar beneden zouden moeten gaan, maar om dat te bereiken blijkt het nog zwaarder dan de dag ervoor, de meeste stukken zijn extreem moeilijke bergwegen en het stijgt sterk. Na een uur begin ik het weer moeilijk te krijgen. 2 Sherpas en Dimi blijven bij mij. Ik moet weer heel vaak stoppen en moet regelmatig braken zonder dat er iets uitkomt, erg vermoeiend. Dimitri blijft me helpen en ik ben hem hier enorm dankbaar voor.
Toch gaat het echt niet, niet omhoog, niet op rechte stukken en ook niet omlaag. Ook na een uur of 3 als de weg eindelijk omgekeerde Nepali Flat word, lukt het me niet. Tot ik dan uiteindelijk eens alles goed kan doorkotsen, plots gaat het beter en een serieuze tred komt er weer in. Als we dan eindelijk aankomen en de bus bereiken, blijkt dat de 2de groep pas is aangekomen.

Ik drink in een keer een fles Mountain Dew op en plof neer, compleet uitgeput. We rijden nog 5 minuutjes met de bus naar de lunch-plek maar ik kan daar alleen liggen en kan het eten zelf niet zien. Ik eet 3 partjes mandarijn. Op de bus begint het beter te gaan. Na een 40 minuutjes zijn we terug bij het hotel, als je weet dat we 2 uur hebben afgelegd om aan de vertreksite te geraken, krijg je een beeld van wat we hebben afgestapt.
Terug in het hotel, springen we in het zwembad en dat helpt er mij weer volledig bovenop. Na ons te hebben klaargemaakt gaan Dimi en ik eten, ik heb ongelooflijk zin in frieten en Dimi in een hamburger, die bestellen we dan ook bij het restaurant , heerlijk.
Onze gids is terug en we stappen weer de bus op om 10 minuten later in het centrum van Patan aan te kopen. We bezoeken de oude stad en die is prachtig, het regent eerst een beetje (niet normaal maar de verwoestende orkaan in Myanmar zal hier wel meespelen), maar al snel klaart het op en lopen de straten vol met mensen. Kinderen achtervolgen ons minuten lang om iets te verkopen en spreken perfect Spaans, Frans en Engels, mensen staan te wachten aan het waterreservoir, een markt begint uit het niets en krioelt snel van de mensen – prachtig.
In het hotel wacht ondertussen de farewell Bar Be Cue (sic) en die is enorm goed gevuld en er ligt zelfs rundsvlees op. We krijgen nog een paar afscheids-speeches en ook Shivraz en Tensing Sherpa zijn erbij. Tenzing zegt me dat een van de zaken die hij heel speciaal vond was het feit dat ik op een moment gestopt ben om te kijken en een foto te nemen van het spel van 2 vlinders.
Na de BBQ gaat iedereen vrij snel slapen, maar wij blijven nog met Annika en Claudia nalachen op ons terras. Het is 1uur 30 als we eindelijk gaan slapen.
Ons geweldig verblijf in Nepal is bijna voorbij.

Singapore Airlines Mega Educational Nepal / Singapore – 04 Mei 2008

Om 5 uur 15 komen ze ons wakker kloppen, want we moeten vertrekkenen naar de luchthaven van Kathmandu voor onze ochtendvlucht over de Himalayas. De security op de domestic luchhaven is niet geweldig en de luchthaven is iets dat uit een film van 50 jaar geleden lijkt ontsnapt.
We krijgen onze boarding pass voor Yeti Airlines (OY) OY 302 met bestemming: Mountain. We moeten even wachten in de vertrekhal want het is niet helemaal zeker of we kunnen vertrekken. Een Scenic flight van Buddha Air vertrekt eerst en 10 minuten later krijgen we de OK om te vertrekken. We stijgen op met een klein vliegtuigje, een Jetstream 41, er is voor de meeste mensen één raampje per person, ikzelf zit op stoel 1C.

Vrij snel gooit de kapitein en mogen we een per een in de cockpit waar hij ons de prachtige bergketens van de Himalaya toont en de bergen toont: Sagarmatha (ofte Everest), Lokse, Makalu, Cho Oya,….
Het is adembenemend en een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien, onder je de wolken en daarbovenuit steken dan de machtige toppen van de Himalayas met hun dwarellende sluiers van sneeuw. Eens veilig op de grond krijgen we een oorkonde dat we de vlucht hebben overleefd.
We keren terug naar het hotel voor maar weer een fantastisch ontbijt-buffet en een pre-trek-briefing waar we uitleg krijgen en al onze vragen kwijt kunnen.

Met onze rammelbus vertrekken we dan naar Kusa Devi, beginpunt van onze trek. Deze zou vrij makkelijk moeten zijn en zou maar een beetje ‘Nepali Flat’ bevatten. De eerste 45 minuten zijn geen probleem, een prachtige omgeving een geweldige natuur. We stoppen voor een lunch van warme Fanta-vitamine-c-bruistablet-drank, bonen, Nepali potatoes, kaas, coleslaw… simpel maar lekker en met het mooiste zicht dat je je kan inbeelden. De ‘keuken’ is een vervallen krot zonder ramen, deuren,….
En dan begint het door te dringen wat Nepali Flat exact betekent: omhoog, omhoog, omhoog, langs wegen die naam niet waardig. Het is geweldig en alles wat ik had gehoopt, maar het is ook verdomd zwaar. De ijle lucht, de hoogte en het constante stijgen eisen bij veel hun tol en op een extreme manier bij mij. We zijn in 3 groepjes verdeeld geraakt: de berggeiten waaronder Dimi, Claudia en Annika, een 2de groepje dat ook afziet en ik en de Sherpa die bij mij blijft. Op sommige momenten geraak ik moeilijk nog vooruit en moet ik om de 2 stappen stoppen: kloppend hart, kloppende oren, zweten,…. Het maakt niet uit of we stijgen, plat lopen of dalen, ik heb het heel zwaar. Shivraz, de Sherpa, blijft bij mij en op me inpraten. Al een uur zegt hij dat we bijna aan een theehuisje gaan aankomen en dat we daar wat zullen rusten bij een cola of een thee. Ik snak zoals nooit tevoren naar een cola en vooral naar de suiker ervan, ik voel gewoon dat ik het mis.

Uiteindelijk vind ik mijn ritme en als we dan eindelijk aan het theehuisje aankomen (geen cola, enkel Chai), blijkt dat de 2de groep pas 5 minuten tevoren is aangekomen. De Chai helpt me er bovenop en we vertrekken terug samen richting het kamp; Christophe en Shivraz op kop!
Na nog een uurtje komen we aan aan ons kamp dat op een heuvel ligt op 2100 meter. Het zicht is er geweldig. Een tiental groene tentjes, 3 WC-tentjes, een eetkamer en een keuken-tent staan er opgesteld. Stoeltjes overal en water en bier in overvloed. Het word heel gezellig e we babbelen wat af. De Sherpas maken ondertussen het avondeten: heel lekkere soep (met popcorn), rijst met heel wat groenten, groenten Tempura en als dessert appeltaart.
Zodra het donker word, gaat het vuur aan en na een tijdje beginnen de Sherpas te zingen en muziek te maken met zelfgemaakte instrumenten (bierflesen met lepels of vorken in, emmers,…). Ze verzinnen er een hele show bij en dan is het onze beurt om te zingen. Het eindigt in een echte dansavond.
Dimi en ik hebben bijna heel de avond goed gelachen met Annika en Claudia, 2 counsellors van BCD. In onze tent lachen we ook nog wat af (Frauenparkplatz, Marc, snurken,…). De tenten zijn OK; een slaapmat, een slaapzak en een binnenlaken. Tijdens de nacht word ik wel enkele keren wakker maar eigenlijk slaap ik heel goed en zelf de koekoek naast de tent kan me niet wakker houden.

Singapore Airlines Mega Educational Nepal / Singapore – 03 Mei 2008

Opstaan om 5 uur 15 om te douchen en de boterhammen te smeren.

Om 7 uur is het op Brussel Zuid de eerste ontmoeting met de groep van 20 die zal meereizen naar Nepal. Hubert (Amex) is erbij, Dimitri (BCD) en ook Martine (Joker), destijds nog een van mijn petekindjes bij Toeristika. De begeleider van SQ is Harco Peereboom. We krijgen een mega-flashy bagagebinder en een Sigg Fles cadeau, handig.

Om 7 uur 30 vertrekt de trein naar Parijs Charles de Gaulle Airport. De vlucht naar Singapore is om 1230 uur. Ik heb er maar een 30-tal minute op kunnen slapen maar de vriendelijke crew, de geweldige service en het uitstekende entertainment programma helpen veel.
In Singapore aangekomen, gaan we eerst even naar de Luchthaven-tuin en daar overvalt de hitte ons meteen. Singapore ligt maar 1 graad onder de equator en dat betekent dus om 7 uur ‘s morgens, al 27 graden en mega vochtig.
Op de Silkair vlucht naar Kathmandu kan ik eindelijk een uur of 3 slapen, de vlucht zelf duurt nog 5 uur.
Uiteindelijk komen we, 25 uur na ons vertrek in Brussel Zuid aan in Kathamandu, Tribhuvan International Airport. Een heel basic luchthaven, maar de douane formaliteiten zijn snel geregeld en de mensen van Pan Himalaya Travels nemen alles professioneel over, vanaf nu hoeven we nog weinig zelf te doen.
Het is een wilde, intense rit naar het Summit Hotel in Patan, mijn foto-apparaat blijft klikken: heilige koeien op straat, stinkende heilige rivieren waar mensen zich in wassen en vooral: Klaxons.

We worden in het Summit hotel prachtig ontvangen, krijgen een Tikka (ge weet wel, zo’n rood punt op uw voorhoofd) en bloemetjes over ons uitgestrooid. Daarna een welkomstdrink op het terras met een welkomstwoord van de manager (Engels, de eigenaar, Cas, is dan weer een Hollander) en een woordje uitleg over het programma.

Het hotel zelf is prachtig, de kamers zijn basis maar proper en alles is er; we zitten op het 2de verdiep van een prachtig gebouw met gebeeldhouwde terrassen en met zicht op de verschillende tuinen, terrassen en het zwembad.
Een frisse duik daarin zorgt ervoor dat Dimi (mijn kamergenoot) en ik ons weer op en top voelen.
Rond 13 uur hebben we een lunch buffet op het terras en daarna vertrekken we weer met onze bus en een gids naar Shwayambunath (Monkey Temple). De tempel is prachtig: stupa’s, gebedsvlaggen, winkeltjes, Buddhisten, Hindus, Mountain Dew (3 cent), bedelaars, aapjes,…. Dit is geen tempel enkel voor de toeristen, nee, hier word echt geleefd: gewassen , geschaakt, gewoond, gegeten en gebeden.

Op de terugweg krijgen we peace tekens toegeworpen door een bende Tibetaanse Monniken die een hongerstaking opgezet hebben.
We bezoeken nog Kathmandu Durbar Square, het oude hart van Kathmandu: tempels, tempels en nog eens tempels. We gaan ook naar de woonplaats van Kumari, de levende godin, het is de reïncarnatie van een budhistische godin, maar ze word ook aanbeden door Hindus. Deze ongelooflijke mengeling van de 2 godsdiensten in Nepal maakt Nepal heel special en kan je echt overal terugvinden. Kumari is nu 11 jaar oud en zal een levende godin blijven tot ze per ongeluk bloed of haar eerste maandstonden krijgt. Daarna word een andere Kumari gezocht. We krijgen Kumari 2 seconden te zien. Ze lijkt wat verveeld, maar dat lijkt me logisch, gezien ze zelden buiten kan en niet mag spelen zodat ze niet zou vallen en bloeden. Ze mag ook nooit de grond raken.
Verder op het plein, veel Hindu godenbeelden: Ganesh (Olifantenhoofd), Hanuman (Monkey God), Vishnu (the destroyer and creator); erotische sculpturen.
Hier valt de batterij van het foto-apparaat, dat zogezegd een week lang kan meegaan, natuurlijk plat.
We eten weer een buffet in het hotel, drinken nog wat en dan keren Dimi en ik terug naar onze kamer, waar we nog wat bijpraten op ons terras en dan nog heel wat aflachen in de kamer.
‘s nachts krijgen we bezoek van Joske en een heel vriendelijke kakkerlak die wacht tot ‘s morgens om van het dak te vallen (hadden hem al ‘s avonds gezien) en niet ‘s nachts ergens bij ons tussen de lakens is gekropen.