zaterdag 25 oktober 2008

New Orleans, Louisiana

Het hart van Cajun Country, Creole city, een heel klein stukje Frankrijk in de VS, dat is New Orleans (spreek uit Njew Orl-ans). Het is vooral een heel mooie, maar wel speciale stad. Eens je in de French Quarter en op Bourbon Street bent, zie je mensen die maar aan 1 ding denken, drinken en feesten. New Orleans is ook de enige Amerikaanse stad die ik ken waar je op straat mag drinken; het mag dan wel niet in een fles, maar moet in een plastic beker, een Go-Cup genaamd. Voor Amerikanen iets bijzonder en je ziet ze er dan ook overal mee rondlopen. Overal is het 'Breakfast served all day', want sommigen doen hier meer dan een nachtje door.
Maar zoals reeds gezegd is het een mooie stad, en dankzij het weer was het echt heel leuk om rond te wandelen. Leilani genoot ook van de sfeer, de muziek en het goed humeur dat hier overal rondhangt. We hebben echt enkele uren rondgewandeld.
Tegen 3 uur besluiten Petra, Maji, Poppie en Leilani het WWII museum te gaan bezoeken. Het is wat mij betreft veel te mooi weer en dus blijf ik rondlopen in de stad. Als je verder loopt dan het toeristische stuk van New Orleans, kom je in een nog mooier gedeelte terecht, dezelfde prachtige gebouwen maar zonder alle mensen en zonder alle T-shirt, Voodoo en drankwinkels. Heel gezellig. Op de terugweg naar het hotel, loop ik even de reuze casino Harrahs binnen om te kijken of ik ergens goede poker chips kan kopen voor tijdens de pokeravonden. Ik heb ze niet gevonden maar heb wel 4 Dollar ingezet bij de slots. Resultaat, 16 Dollar rijker maar vreselijk te laat kom ik aan het hotel aan. We zijn dan nog Chinees gaan eten en naar het hotel teruggekeerd. Maji en Poppie zijn Bourbon Street by night gaan doen en wij passen op ons Leilanike. Morgen doen we het omgekeerd.