donderdag 15 mei 2008

Singapore Airlines Mega Educational Nepal / Singapore – 04 Mei 2008

Om 5 uur 15 komen ze ons wakker kloppen, want we moeten vertrekkenen naar de luchthaven van Kathmandu voor onze ochtendvlucht over de Himalayas. De security op de domestic luchhaven is niet geweldig en de luchthaven is iets dat uit een film van 50 jaar geleden lijkt ontsnapt.
We krijgen onze boarding pass voor Yeti Airlines (OY) OY 302 met bestemming: Mountain. We moeten even wachten in de vertrekhal want het is niet helemaal zeker of we kunnen vertrekken. Een Scenic flight van Buddha Air vertrekt eerst en 10 minuten later krijgen we de OK om te vertrekken. We stijgen op met een klein vliegtuigje, een Jetstream 41, er is voor de meeste mensen één raampje per person, ikzelf zit op stoel 1C.











Vrij snel gooit de kapitein en mogen we een per een in de cockpit waar hij ons de prachtige bergketens van de Himalaya toont en de bergen toont: Sagarmatha (ofte Everest), Lokse, Makalu, Cho Oya,….
Het is adembenemend en een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien, onder je de wolken en daarbovenuit steken dan de machtige toppen van de Himalayas met hun dwarellende sluiers van sneeuw. Eens veilig op de grond krijgen we een oorkonde dat we de vlucht hebben overleefd.
We keren terug naar het hotel voor maar weer een fantastisch ontbijt-buffet en een pre-trek-briefing waar we uitleg krijgen en al onze vragen kwijt kunnen.


Met onze rammelbus vertrekken we dan naar Kusa Devi, beginpunt van onze trek. Deze zou vrij makkelijk moeten zijn en zou maar een beetje ‘Nepali Flat’ bevatten. De eerste 45 minuten zijn geen probleem, een prachtige omgeving een geweldige natuur. We stoppen voor een lunch van warme Fanta-vitamine-c-bruistablet-drank, bonen, Nepali potatoes, kaas, coleslaw… simpel maar lekker en met het mooiste zicht dat je je kan inbeelden. De ‘keuken’ is een vervallen krot zonder ramen, deuren,….
En dan begint het door te dringen wat Nepali Flat exact betekent: omhoog, omhoog, omhoog, langs wegen die naam niet waardig. Het is geweldig en alles wat ik had gehoopt, maar het is ook verdomd zwaar. De ijle lucht, de hoogte en het constante stijgen eisen bij veel hun tol en op een extreme manier bij mij. We zijn in 3 groepjes verdeeld geraakt: de berggeiten waaronder Dimi, Claudia en Annika, een 2de groepje dat ook afziet en ik en de Sherpa die bij mij blijft. Op sommige momenten geraak ik moeilijk nog vooruit en moet ik om de 2 stappen stoppen: kloppend hart, kloppende oren, zweten,…. Het maakt niet uit of we stijgen, plat lopen of dalen, ik heb het heel zwaar. Shivraz, de Sherpa, blijft bij mij en op me inpraten. Al een uur zegt hij dat we bijna aan een theehuisje gaan aankomen en dat we daar wat zullen rusten bij een cola of een thee. Ik snak zoals nooit tevoren naar een cola en vooral naar de suiker ervan, ik voel gewoon dat ik het mis.

Uiteindelijk vind ik mijn ritme en als we dan eindelijk aan het theehuisje aankomen (geen cola, enkel Chai), blijkt dat de 2de groep pas 5 minuten tevoren is aangekomen. De Chai helpt me er bovenop en we vertrekken terug samen richting het kamp; Christophe en Shivraz op kop!
Na nog een uurtje komen we aan aan ons kamp dat op een heuvel ligt op 2100 meter. Het zicht is er geweldig. Een tiental groene tentjes, 3 WC-tentjes, een eetkamer en een keuken-tent staan er opgesteld. Stoeltjes overal en water en bier in overvloed. Het word heel gezellig e we babbelen wat af. De Sherpas maken ondertussen het avondeten: heel lekkere soep (met popcorn), rijst met heel wat groenten, groenten Tempura en als dessert appeltaart.
Zodra het donker word, gaat het vuur aan en na een tijdje beginnen de Sherpas te zingen en muziek te maken met zelfgemaakte instrumenten (bierflesen met lepels of vorken in, emmers,…). Ze verzinnen er een hele show bij en dan is het onze beurt om te zingen. Het eindigt in een echte dansavond.
Dimi en ik hebben bijna heel de avond goed gelachen met Annika en Claudia, 2 counsellors van BCD. In onze tent lachen we ook nog wat af (Frauenparkplatz, Marc, snurken,…). De tenten zijn OK; een slaapmat, een slaapzak en een binnenlaken. Tijdens de nacht word ik wel enkele keren wakker maar eigenlijk slaap ik heel goed en zelf de koekoek naast de tent kan me niet wakker houden.

Geen opmerkingen: