Deze morgen zijn we dus teruggekeerd naar Mijayima en hebben er nog maar een paar tientallen fotos bij van de Tori, in &t water deze keer.
Daarna terug naar het hotel en terug de Shinkansen op richting Kyoto. Gratis taxike naar de Hyatt en dan, de schok, ik ben vrij blase op vlak van hotels maar hier niet. Super service, prachtig hotel, gelegen in een authentieke wijk waar we al wat gaan wandelen zijn en we mogen niets doen, baggage niet dragen, zelf de kamer deur niet opendoen en het beste, tippen mag hier niet, nergens in Japan. We waren nog niet binnen op de kamer of ze brachten een peignoir, een tandenborstel en slofjes op Leilani-maat, da vond ze natuurlijk tof.
Nu gan we wat slapen op het grootste bed dat ik al heb gehad en dan morgen, Kyoto here we come. Slaapwel
maandag 25 mei 2009
Hiroshima - 24 mei 2009
Op onze 2de dag in Hiroshima hebben we de ferry naar Mijayima Island genomen, gratis met de Rail Pass. Een prachtig eiland met een bekende tempel, een nog beter bekende Tori, grote rode poort, in de zee, door de Japanners uitgeroepen tot een van de 3 mooiste zichten in Japan. Fotos met tonnen hebben we daar genomen. We hebben daar vrij lang rondgelopen want het is een heel mooi en heilig eiland, overal lopen tamme rendieren rond en daar heeft Leilani veel plezier mee gehad, je moet wel opletten want ze eten alles op en zijn vrij opdringerig, papierm Rail Pass kaarten, foto appareils,...
Omdat het laag tij was en de Tori niet in het water stond wullen we de volgende dag terugkeren.
Omdat het laag tij was en de Tori niet in het water stond wullen we de volgende dag terugkeren.
Hiroshima - 23 mei 2009
Konbanwa (ja 't is hier 's avonds)
we zijn net aangekomen in Kyoto, maar daar later meer over.
Op 23 mei hebben we dus, met een beetje pijn in het hart, Tokyo verlaten. We zijn onze voucher gaan omruilen voor de Japan Rail Pass, die hebben we voor 7 dagen en het is iets heeļ½ handigs, het kost de prijs van een aller retourke Hiroshima en je kan er 7 dagen lang onbeperkt op de treinen van Japan Rail reizen. Enkel te koop voor Gaijin of buitenlanders en buiten Japan enkel te koop.
Bon, wij dus eindelijk op onze eerste Shinkansen of Bullet Train richting Hiroshima. Redelijk impressionnant.
In Hiroshima met de bus naar ons hotel, Grand Prince Hiroshima, een enorm en prachtig hotel aan het water waar voornamelijk getrouwd wordt.
Daarna naar het Peace Memorial Park en het museum over de atoombom, confronterend en ik ben er heel stil bij geworden. We zijn er niet te lang blijven hangen want alles was niet geschikt voor Leilani maar ik heb den boek gekocht met alle zaken erin. Dan naar de A Bomb Dome, het enige overgebleven gebouw van toen. Je moet weten dat van Hiroshima weinig overbleef en dat ondertussen alles terug volgebouwt staat en iedereen er van het leven geniet.
Tussendoor hebben we een gratis concertje meegepikt van Chinchin Harada denk ik, blijkbaar een artiest vrij bekend in de US of A en die uit Hiroshima komt. Ik stond op 2 meter van Chinchin en hij kan zingen. Fotos later want ik zit hier in de lobby van de Hyatt Regency op hun laptop te werken.
we zijn net aangekomen in Kyoto, maar daar later meer over.
Op 23 mei hebben we dus, met een beetje pijn in het hart, Tokyo verlaten. We zijn onze voucher gaan omruilen voor de Japan Rail Pass, die hebben we voor 7 dagen en het is iets heeļ½ handigs, het kost de prijs van een aller retourke Hiroshima en je kan er 7 dagen lang onbeperkt op de treinen van Japan Rail reizen. Enkel te koop voor Gaijin of buitenlanders en buiten Japan enkel te koop.
Bon, wij dus eindelijk op onze eerste Shinkansen of Bullet Train richting Hiroshima. Redelijk impressionnant.
In Hiroshima met de bus naar ons hotel, Grand Prince Hiroshima, een enorm en prachtig hotel aan het water waar voornamelijk getrouwd wordt.
Daarna naar het Peace Memorial Park en het museum over de atoombom, confronterend en ik ben er heel stil bij geworden. We zijn er niet te lang blijven hangen want alles was niet geschikt voor Leilani maar ik heb den boek gekocht met alle zaken erin. Dan naar de A Bomb Dome, het enige overgebleven gebouw van toen. Je moet weten dat van Hiroshima weinig overbleef en dat ondertussen alles terug volgebouwt staat en iedereen er van het leven geniet.
Tussendoor hebben we een gratis concertje meegepikt van Chinchin Harada denk ik, blijkbaar een artiest vrij bekend in de US of A en die uit Hiroshima komt. Ik stond op 2 meter van Chinchin en hij kan zingen. Fotos later want ik zit hier in de lobby van de Hyatt Regency op hun laptop te werken.
Abonneren op:
Posts (Atom)