Palm Beach

Vanmorgen zijn we eerst naar Miami Beach gereden. En wat de je daar zoal, fotos trekken van de Art Deco hotels en wat genieten op het strand natuurlijk (of in het water, want Miss Leilani vind zomaar zitten op het strand nogal saai.

Daarna verder gereden naar Palm Beach waar we vannacht slapen. Onderweg naar hier zijn we dan wat gaan eten bij Taco Bell.

Palm Beach is een langerekt en smal eiland en dus ligt ons hotel aan 1 kant aan het water en aan de andere kant is een straat en dan... het strand, inderdaad (voor degene die nu willen overslagen tot binnen een paar dagen, de volgende dagen zal het voornamelijk Beach Life zijn, kom gerust binnen een paar dagen terug :-)). Daar zijn we dan wat gaan spelen in de vrij hoge golven (na een dutje natuurlijk) en dan om wat af te wisselen in het zwembad.

In het hotel hebben we dan gevraagd waar we hier in de buurt wat restaurantjes en winkelstraatjes lagen en die raadden ons aan om naar Worth Street te gaan, "it's like Rodeo Drive but in Florida", en inderdaad, Vuitton, Giorgio Armani,... maar geen kat en vooral geen restaurants. Maar de weg ernaar toe..., ik had in het boekske van 't hotel gelezen dat sommige van de rijkste mensen van de VS hier een huis hebben, ewel, 't is ni gelogen, ni té doen. Beverly Hills ziet er wa triestig uit als ge het hier ziet. Kasten en Kastelen zo zouden ze da hier moeten noemen, maar in 't engels klinkt het natuurlijk niet zo goed (ja, vertalen maar nu, nen hint, 't begint alle 2 met C, dus de alliteratie is er wel, maar 't klinkt eerder als de naam van een cockroach motelleke).

Enfin, daar was dus niks in ons budget en dus zijn we maar de brug overgereden naar het vaste land en zijn we naar Lake Worth gereden alwaar we heel lekker gegeten hebben en voor ni veel geld op het terras van Dave's Last Resort en Raw Bar, tussen de Hell's Angels en de fils-a-papakes, rare combinatie, maar wel plezant.

Voila, morgen naar Titusville alwaar we NIET naar Cape Canaveral en Kennedy Space Centre gaan, dik tegen mijn goesting maar we houden ons beperkt budget liever voor dingen waar Leilani ook iets aan heeft.

Daph, on te souhaite un super annif, ta carte est en route, voyons voir si elle arivera a temps, mais je crains fort que non. Gros bisous (et pour les autres, la même chôse).

Miami

Vandaag was het meer een rustdag. We hebben wat gewandeld in Coconut Grove, middagmaal genomen bij Cheesecake Factory (njammie) en dan weer wat gezwommen en van de gratis hamburgers in het hotel gegeten.

Ah ja ook nog naar een REUZE Wal Mart voor aardbeien (die Leilani nu bijna alleen aan het opeten is) en Zonnecreme.

't leven kan zwaar zijn.

Key West

's morgens vroeg vertrokken vanuit Coconut Grove, na de complimentary breakfast buffet richting Key West. Voor wie het niet weet, de Keys zijn een resem eilanden op een uurtje rijden van Miami waarvan er een pak verbonden zijn door bruggen. Een prachtige rit met aan weerszijden de zee. Groen, blauw, alle kleuren ervan (de zee) hebben we gezien. Echt heel mooi. In Key Largo, het eerste hebben we lekker gegeten bij Mrs Mac's restaurant. Voor Leilani een Cheese Dog; voor Petra Key Shrimps on rice en natuurlijk Key Lime Pie en voor mij een Sloppy Joe (een soort dikke spaghettisaus op een hamburgerbroodje, de specialiteit van Key West en blijkbaar Hemingway's favourite (Hemingway heeft lang op Key West gewoond)). Echt lekker.

Daarna verder gereden met enkele stops langs de weg en dan zijn we eindelijk aangekomen aan de Holiday Inn Key West. Nog wat gaan ploeteren in het zwembad (Leilani kan bijna zwemmen !!!) en dan richting Duval Street maar daar aangekomen werd Leilani heel moe, dus slapen dan maar.

We zijn langs the 'Southernmost point in the continental USA geweest, Cuba ligt hier op 200 mijl (dichter dan Miami).

's morgens zijn we dan naar de haven gereden en hebben we wat rondgewandeld in Old Town.

Curry Mango kruiden gekocht voor Poppie en wat gaan eten bij HRC.

Daarna terug richting Miami gereden met nog een zwem/krab ontwijk stop in de 'Veterans Memorial Park'.

Op de retour gestopt bij de onvindbare Publix voor het avondeten (groentjes met dipsaus) en een korte stop bij Old Navy.

Niet te vergeten, de truc tegen de vliegen.

Coconut Grove

Here we are, we zijn er, the Sunshine State, Florida, Land of milk & honey, Miami, Coconut Grove. Bon, get the picture?

Gisteren dus op tijd op Zaventem, snel ingecheckt bij Jean-Marie (van Machteld, vn Rosenbluth en Amex,...) onze coupons voor drank gekregen en ook toegang tot de lounge van SN Brussels Airlines. Daar zat dan de mama van onze nieuwe buurvrouw. Croissantje en chocoladekoeken gegeten en op ons gemak naar de vlucht gestapt. Meer dan plaats genoeg op de vlucht, 5 stoelen enkel voor ons 3, mercie Jean-Marie. Goeie vlucht.

In New York Newark, opgestapt op een rotvlucht, heel weinig plaats, ambetante buren (zakdoeken, zakdoeken, mannen), lang op de vlucht voor we konden vertrekken en dan werde de Smoothe vlucht die de kapitein had beloofd alles behalve dat.

Enfin, goed aangekomen, snel onze baggage, alles snel geregeld bij Avis, leuk wagentje en dan op naar Residence Inn Coconut Grove. Tof hotel, goed gelegen, maar we hebben enkel nog wat gezwommen en dan zijn we gaan slapen. Nu gaan we ontbijten se en dan onderweg naar Key West. Ah ja, Petra is teleurgesteld want ze kan geen HGTV vinden.

Nossegem - Back Home

Tja, we zijn ondertussen terug thuis en straks moet ik al terug gaan werken.
Onze laatste dag in Tokyo zijn we naar Harajuku teruggeweest om de Cosplay te zien. Cosplay komt van Costume Play en op zondag verzamelen alle gepeste, onder de duim liggende jongeren uit de buitenwijken van Tokyo hier om zich uit te leven in geschifte alter egos. Ze kleden zich dan als rockabillies die crazy beginnen dansen, of als extreem geschifte concubines of nog als een figuurtje uit mangas of tekenfilms, heel raar en beetje lachwekkend om te zien.

Ze worden graag op foto genomen dus dat is daar geen probleem.

Daarna zijn we naar het hotel vertrokken om naar ons volgend hotel te gaan, Radisson Narita Hotel, we zijn daar blijven slapen omdat de luchthaven toch ver van Tokyo zelf ligt en we vroeg moesten vertrekken. Daarenboven is Narita zelf blijkbaar een heel leuke stad.

Toen we uit ons hotel kwamen gepakt met baggage en zakken, begon het buiten te stortregenen en we zijn dan ook druipnat in de metro aangekomen. Metro richting Tokyo Station en dan de bus naar het Radisson Narita. Daar aangekomen was het al te laat om nog naar Narita te gaan omdat we de laatste bus terug zouden missen (en taxis zijn hier extreem duur) en dus zijn we iets gaan eten, buffet, en dan gaan zwemmen in het mega zwembad. Het Radisson Narita is een enorm hotel met binnen en buitenzwembad; tennisvelden, huwelijkskapel, tuinen, basketbalveld,....

De volgende ochtend zijn we op tijd opgestaan, alles richting luchthaven en dan de vlucht op. Toen we osptapten erkende een van de stewardessen Leilani blijkbaar van het buffet gisteren en 2 anderen zaten met ons op de bus van Tokyo naar het Radisson Narita en dus stonden er plots 3 KLM dames met ons te babbelen over wat we gedaan hadden, wat zij gedaan hadden,....

Leilani natuurlijk niet geslapen tot we aan het landen waren, toen waren haar oogjes natuurlijk niet open te houden. Ze was heel moe, maar we konden niet en haar en de baggage van de band tot de trein sleuren en dus moest ze wel wakker blijven. De trein had een half uur vertraging maar dan is Leilani als een blok in slaap gevallen in onze eertse klas coupé tot in Mechelen.

Daar zijn Maji en Poppie ons komen ophalen ('t was ondertussen 20 uur) en die hadden voor ons eten gemaakt en dat hebben we bij hen op het terras opgegeten. Bedankt.

31 mei 2009 - Tokyo DisneySea

Omdat Leilani zo braaf is geweest deze hele vakantie hebben we gisteren besloten om naar Tokyo DisneySea te gaan. DisneySea is een 2de Disneypark in het Disney domein dat volledig gebaseerd is op de zee en gebouwd is rond een enorme vulkaan, Mount Prometheus. Het is iets meer voor volwassenen maar Leilani heeft toch een geweldige dag gehad. Omdat het al laat was toen we uit het park kwamen, we hebben het vuurwerk nog kunnen zien, hebben we maar in het park gegeten bij Rainforest Cafe.

Voila se, vandaag laatste dag en nog vanalles te doen, ...

29 mei 2009 - Tokyo

Vandaag even geen fotos, kabel vergeten en te lui om naar onze ruime kamer te gaan om die te gaan halen.

Gisteren was onze laatste dag in Kyoto en die hebben we doorgebracht met nog wat tempelbezoeken en shrines en heeeel veeel rondstappen, we hebben maar liefst drie (3) stuks werelderfgoeden gezien, heel mooi, vooral het gouden paviljoen.

Vandaag terug de Shinkansen op om naar Tokyo te reizen. Onderweg hebben we eindelijk Mount Fuji gezien, een heel mooi spektakel, hij kwam juist van achter de wolken dag zeggen. Tegen 1300 uur aangekomen in Tokyo Station, het grootste station ter wereld. Metroke naar Shinjuku, en daar zitten we nu, in de Sunroute Plaza Hotel, voor nog 2 nachten. De buurt is heeel flashy, Neon, fret, Peepshows en winkels overal, Chanel ligt hier op 2 meter van een bordeel, speciaal. Onze kamer daarentegen is typisch Tokyo, klein en ni fijn, nee 't valt wel mee, maar inderdaad heeeel klein, maar toch met alles wat ge nodig hebt, tot een trouserpress toe.

We zijn weer de buurt wat gaan verkennen en dan zijn we gaan eten in een restauranteke met allemaal aparte kamerkes om in te eten, of ge kon ook in een soort ton eten. Ge zit dus volledig afgezonderd en als ge iets nodig hebt drukt ge op een belleke en dan komen ze af.

Da wast, naargelang het weer (thunderstorms zegt weather.com) gaan we nog wat zaken bekijken of naar DisneySea morgen, to be continued...