dinsdag 2 juni 2009

Nossegem - Back Home

Tja, we zijn ondertussen terug thuis en straks moet ik al terug gaan werken.
Onze laatste dag in Tokyo zijn we naar Harajuku teruggeweest om de Cosplay te zien. Cosplay komt van Costume Play en op zondag verzamelen alle gepeste, onder de duim liggende jongeren uit de buitenwijken van Tokyo hier om zich uit te leven in geschifte alter egos. Ze kleden zich dan als rockabillies die crazy beginnen dansen, of als extreem geschifte concubines of nog als een figuurtje uit mangas of tekenfilms, heel raar en beetje lachwekkend om te zien.

Ze worden graag op foto genomen dus dat is daar geen probleem.

Daarna zijn we naar het hotel vertrokken om naar ons volgend hotel te gaan, Radisson Narita Hotel, we zijn daar blijven slapen omdat de luchthaven toch ver van Tokyo zelf ligt en we vroeg moesten vertrekken. Daarenboven is Narita zelf blijkbaar een heel leuke stad.

Toen we uit ons hotel kwamen gepakt met baggage en zakken, begon het buiten te stortregenen en we zijn dan ook druipnat in de metro aangekomen. Metro richting Tokyo Station en dan de bus naar het Radisson Narita. Daar aangekomen was het al te laat om nog naar Narita te gaan omdat we de laatste bus terug zouden missen (en taxis zijn hier extreem duur) en dus zijn we iets gaan eten, buffet, en dan gaan zwemmen in het mega zwembad. Het Radisson Narita is een enorm hotel met binnen en buitenzwembad; tennisvelden, huwelijkskapel, tuinen, basketbalveld,....

De volgende ochtend zijn we op tijd opgestaan, alles richting luchthaven en dan de vlucht op. Toen we osptapten erkende een van de stewardessen Leilani blijkbaar van het buffet gisteren en 2 anderen zaten met ons op de bus van Tokyo naar het Radisson Narita en dus stonden er plots 3 KLM dames met ons te babbelen over wat we gedaan hadden, wat zij gedaan hadden,....

Leilani natuurlijk niet geslapen tot we aan het landen waren, toen waren haar oogjes natuurlijk niet open te houden. Ze was heel moe, maar we konden niet en haar en de baggage van de band tot de trein sleuren en dus moest ze wel wakker blijven. De trein had een half uur vertraging maar dan is Leilani als een blok in slaap gevallen in onze eertse klas coupé tot in Mechelen.

Daar zijn Maji en Poppie ons komen ophalen ('t was ondertussen 20 uur) en die hadden voor ons eten gemaakt en dat hebben we bij hen op het terras opgegeten. Bedankt.

Geen opmerkingen: